Moda damska XIX wieku

Kobiety od zarania dziejów były inspiracją dla twórców mody. Wiek XIX był dla nich szczególnie ciężkim okresem. Ich suknie były piękne i eleganckie. Jednak noszenie ich zakrawało na tortury.

Zacznijmy od gorsetu.

Zdeformowane narządy po założeniu gorsetu

Gorset

Według mnie gorset był symbolem zniewolenia kobiet. Mogę sobie tylko wyobrazić jaki był niewygodny na dodatek ciągle go "ulepszano". Maksimum sadyzmu osiągnięto kiedy gorsety zaczęły sięgać aż do połowy bioder. Co prawda dzięki temu był uwydatniony biust, podkreślona i smukła talia, a także dodatkowo spłaszczały brzuch. Ta część garderoby dzięki usztywnieniom i sznurowaniu ściskała żebra tak, że 4 dolne zaginały się wręcz od środka. Przez to zmniejszały objętość klatki piersiowej i spłycały oddech (teraz rozumiecie czemu omdlenia kobiet były na porządku dziennym ;), przypomnijcie sobie jak w I części Piratów z Karaibów Elizabeth omdlała wleciała do morza). Szczupłą talię "zawdzięczały" zdeformowanym narządom wewnętrznym. Prowadziło to do wczesnych zgonów, krwotoków wewnętrznych i niewydolności oddechowej.

Przejdźmy teraz do spódnicy.

Krynolina

Słowo krynolina po raz pierwszy w słowniku pojawiło się ok. roku 1830 jednakże nie wiemy co wówczas oznaczało. Wiadomo, że ok.1850 roku określenie to zaczęło oznaczać mocno nakrochmaloną halkę lub usztywnioną spódnicę opartą na metalowej konstrukcji, która miała nadawać sukni pożądany kształt.
Opływowe suknie nie zagrzały sobie w modzie XIX w. miejsca na długo i gdy tylko minęła klasycystyczna gorączka, spódnice zaczęły nabierać kształtów stożków. W latach 1810-1820 po raz pierwszy zastosowano w sukniach kliny, które sprawiły, że już w następnej dekadzie spódnice się coraz bardziej poszerzały.
Pierwsze krynoliny były faktycznie dodatkowo usztywnionymi halkami, niekiedy marszczonymi, by osiągnąć pożądaną szerokość. Materiały używane do ich uszycia były bardzo ciężkie i niekiedy były niewystarczająco sztywne by utrzymać swą własną wagę.

Metalowe konstrukcje nadające sukni kształt

Turniura - stosowany głównie w drugiej połowie XIX wieku element sukni podkreślający tył bioder i nadający kobiecej sylwetce kształt litery S.
Kopulasty kształt spódnicy zaczął zmieniać się w połowie lat
60-tych XIX wieku. Krynolina zmniejszyła swoją objętość i została wydłużona z tyłu tworząc tren. Ostatecznie zniknęła całkowicie na przełomie lat 60-tych i 70-tych, zastąpiona przez turniurę. Tył spódnicy zaczęły zdobić spiętrzone fałdy podkreślone wstążkami. Czasem pod spódnicą mocowano niewielką poduszeczkę. Około roku 1880-tego kobiety zaczęły ubierać się w wąskie spódnice z rozłożystym i bogato zdobionym trenem. Turniura powróciła znacznie większa niż poprzednio, stanowiąc czasami wręcz inżynierską konstrukcję, podobną do krynoliny. Na tej konstrukcji upinano draperie sukni.

Turniura

Karykatura turniury

Objętość i konstrukcja strojów utrudniały poruszanie się dlatego, na użytek balowy pomniejszano je. Jako niewygodne i nadające kobiecie nienaturalny kształt, stały się przedmiotem karykatur. Turniura zaczęła zanikać w końcu lat 80-tych XIX wieku. Wtedy to pojawiły się gorsety optycznie cofające biodra w tył, a uwydatniające górną część ciała.

Moda XIX wieczna pociągała za sobą znacznie więcej ciekawych elementów. Jeśli ten temat Was zainteresował lub rozbawił piszcie w komentarzach. Z pewnością będzie to dla mnie mobilizujące do kontynuowania tego tematu. Tymczasem zachęcam Was do obserwowania i częstego odwiedzania naszego bloga! ^,^

PS. Informacje czerpałam ze strony victorianlady.pl oraz historiasztuki.pl

/Irena